Ημερολόγιο Καραντίνας Ημέρα #7: Όλα όσα μας έμαθε ο Κορονοϊός μέχρι τώρα

962

Σωτήριο έτος 2020. Ευχές δώσαμε, εμείς οι ψυχαναγκαστικοί χαρήκαμε που επιτέλους έφυγε το 2019, που ήταν σαν στραβό καδράκι στον τοίχο και ήρθε το στρόγγυλο 20, δώσαμε υποσχέσεις για όλα όσα θα πετύχουμε φέτος και νιώθαμε έτοιμοι για την καινούρια χρονιά που ξεκινούσε.

Όλα αυτά 3 μήνες πριν. 79 μέρες για την ακρίβεια. Και ξαφνικά, όλα πάγωσαν. Σταμάτησαν πιο απότομα και από το ξυπνητήρι μου, που πατούσα το snooze κάθε μέρα στις 7. Τώρα βέβαια, δεν χρειάζεται να ξυπνάω τόσο νωρίς, ευτυχώς δουλεύω από το σπίτι!

Και να σου η τρομοκρατία. Και να σου η καραντίνα. Και γέμισες το χολ με χαρτιά υγείας και όσπρια. Το ένα έφερε το άλλο, ξεκάθαρα! Και έχεις ατελείωτες ώρες για ταβανοθεραπεία ξαφνικά. Και σκέφτηκες τι θα κάνεις με την ζωή σου μ.Κ (μετά Κορονοϊού). Και πρέπει επιτέλους να κάνεις ένα μεταπτυχιακό, ένα σεμινάριο, να μάθεις να μαγειρεύεις, να παντρευτείς, να χωρίσεις…Να κλείσεις με εκκρεμότητες, γενικότερα… Και οι μέρες περνάνε! Και θα περνάνε για αρκετό καιρό ακόμα…

Αφού λοιπόν, χρόνος υπάρχει επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας όλα όσα έχω μάθει μέχρι τώρα από τον φίλο μας τον ιό, τα οποία σκοπεύω να κρατήσω και μ.Κ!

Αξίωμα #1 και Θεμελιώδες: ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΠΟΤΕ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΩ 13 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΈΧΩ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ. (Βρίσκει εφαρμογή σε όσους είναι εργασιομανείς ή κάνουν 3 δουλειές για να μπορέσουν να συμπληρώσουν το μηνιάτικο).

Τα λέω σε μένα για να τ΄ ακούσετε και εσείς. Ξεκουραστείτε τώρα όσο γίνεται, γιατί μετά δεν θα έχουμε δικαιολογία για γκρίνιες.

#2: Δεν θα αφήσω ξανά την ντουλάπα μου να γίνει σαν χωματερή, γιατί όταν έρθει η ώρα να την βάλω σε σειρά, καλή ώρα σαν σήμερα, θα πάθω νευρικό κλονισμό.

#3: Δεν θα ακουμπάω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου όλη μέρα. Ξέρετε πόσο σημαντική αλλαγή είναι αυτή; Και τρέχαμε σε δερματολόγους π.Κ (προ Κορονοϊού)… Γιατρέ μου γιατί βγάζω σπυράκια; Γιατί έχεις τα χέρια ολημερίς και ολονυχτίς στο πρόσωπο, κυρία μου! Επιστήμη- Κοινή λογική σημειώσατε διπλό!

#4: Δεν θα πω ξανά ότι δεν προλαβαίνω να πάω γυμναστήριο. Τελευταία φορά που έκανα γυμναστική, είχαμε Χημεία Κατεύθυνσης μετά. 7 μέρες τώρα όμως, δεν έχω σταματήσει να γυμνάζομαι μανιωδώς λες και θα κατέβω Ολυμπιακούς. Και είναι ωραίο το συναίσθημα!

Αυτά προς το παρόν από το μέτωπο! Θα επανέλθω με νέα στοιχεία σύντομα! Έτσι κ αλλιώς ο χρόνος περνάει αργά στην Νάρνια! Να προσέχετε και να μένετε σπίτι!

Σ.Κ

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ