Της Στέλλας Καρατζόγλου
Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω για μια στιγμή… Πίσω, σ’ εκείνα τα Καλοκαίρια που συνωστιζόμασταν στα διόδια των Τεμπών τις Κυριακές, για να απολαύσουμε μια βουτιά σε κάποια κοντινή παραλία…Τότε, που η νέα εθνική οδός, ήταν ακόμα μακέτα και που οι σήραγγες, δεν προσπερνούσαν βιαστικά το πιο όμορφο σημείο της περιοχής μας, τα Τέμπη. Αποτελούν ένα ιστορικό πέρασμα ανά τους αιώνες και συνεχίζουν να κόβουν την ανάσα, με την άγρια ομορφιά και την μοναδικότητα τους.
Όταν ακούμε την λέξη Τέμπη, το μυαλό μας πάει αυτομάτως στην κοιλάδα και γεμίζει από θρύλους, νύμφες και νεράιδες. Γεμίζει από την μυρωδιά της χλωροφύλλης και από το τρέμουλο στα πόδια, κάθε φορά που διασχίζαμε την γέφυρα της Αγίας Παρασκευής. Επειδή η μαγεία της κοιλάδας όμως, δεν σταματάει εκεί, θα ήταν ενδιαφέρον να αναφερθούμε σε ένα μικρό χωριό, που φέρει το όνομα των Τεμπών και κουβαλάει εξίσου, πολλά μυστικά.
Το χωριό Τέμπη, βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα πριν την είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών και παρά την κομβική του θέση παραμένει καλά κρυμμένο. Το χωριό, επί Τουρκοκρατίας, ονομαζόταν Μπαμπά, όνομα που διατήρησε μέχρι το 1927. Οι κάτοικοι του λίγοι, μόλις 63, ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με τους κατοίκους, ελέγχεται από έναν μύθο, σύμφωνα με τον οποίο, τα σπίτια του χωριού πρέπει, στο πέρασμα των χρονών, να μένουν σταθερά σε αριθμό.Μάλιστα, συμπληρώνουν πως, όσες φόρες κάποιος προσπάθησε να χτίσει ένα καινούριο, το τέλος του δεν ήταν καλό. Πέραν όμως από τις δοξασίες, αυτός ο τόπος έχει πολλά και κυρίως ανεκμετάλλευτα, σημεία αναφοράς.
Στην είσοδο του χωριού, θα δει κάνεις τον Τεκέ του Χασάν Μπαμπά, να στέκεται όρθιος μπροστά από τον Πηνειό. Το μνημείο οικοδομήθηκε το 15ο αιώνα, από τον δερβίση του μοναστικού τάγματος των Μπαταξήδων, Χασάν Μπαμπά, ο οποίος θεωρείται από τους Μουσουλμάνους, θαυματουργός άγιος.
Σύμφωνα με καρτ-ποστάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.) ο τεκές των Τεμπών αποτελούσε εκτεταμένο κτιριακό συγκρότημα που περιελάμβανε ορθογώνιο τζαμί με μιναρέ, θολωτό μολυβδοσκέπαστο μαυσωλείο, ξενώνες προσκυνητών, στο πίσω (νότιο) μέρος των οποίων ήταν τα σωζόμενα μέχρι σήμερα μαγειρεία, και τέλος κατοικίες δερβίσηδων με θέα προς τον Πηνειό. Το μνημείο κουβαλάει την ιστορία ολόκληρης της περιοχής, άλλα παραμένει σχεδόν άγνωστο σε όλους εμάς που κινούμαστε στην κοιλάδα των Τεμπών όλα αυτά τα χρόνια.
Βγαίνοντας λίγο έξω από το χωριό και ακολουθώντας την διαδρομή του Πηνειού, πιο βαθιά μέσα στην Κοιλάδα, θα πέσουμε πάνω στις παλιές γραμμές του τρένου. Χορταριασμένες και σκουριασμένες, αποτελούν ακόμα δίοδο μνήμης προς μια άλλη εποχή. Λίγο παραπάνω, βρίσκεται και ο παλιός σταθμός των Τεμπών. Εδώ υπάρχει ζωή ακόμα! Οικογένειες Ρομά, έχουν εγκατασταθεί στα παρακείμενα βοηθητικά σπίτια του παλιού σταθμού και ασχολούνται κυρίως με την καλαθοπλεκτική. Το θέαμα είναι αναπάντεχο και αν ποτέ βρεθείτε εκεί, καλό θα είναι να έχετε καραμέλες μαζί σας, τα παιδιά θα σας ανταμείψουν με τεράστια χαμόγελα.
Από εκείνο το σημείο και πάνω ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει. Τα ελαιόδεντρα ασημίζουν τις πλαγιές και ο Πηνειός ρέει όμορφα. Η διαδρομή είναι πολύ εύκολη και μπορείτε να φτάσετε με το αυτοκίνητο στην παλιά πέτρινη σήραγγα των Τεμπών. Άπ’ αυτό το σημείο, ξεκινάει και το περιπατητικό μονοπάτι που καταλήγει στην Αγία Παρασκευή.
Τα μυστικά αυτού του τόπου είναι πολλά και ίσως κάποια να μείνουν κρυμμένα για πάντα. Η ιστορία του, είναι συνυφασμένη με την Κοιλάδα και με όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτή ανά τους αιώνες και σίγουρα αξίζει να την ανακαλύψουμε, όσο ακόμα κρατάει την αυθεντικότητα της και μένει μακριά από εκμοντερνισμούς και ισοπεδωτική διαφήμιση.
Πρώτη δημοσίευση 5 Μαϊου 2019
