Κύριε διευθυντά
Είμαι από δεκαετιών αναγνώστης της «Καθημερινής» και γνωρίζοντας το επίπεδο, την παιδεία και τα θέματα που αναφέρουν στις επιστολές τους οι αναγνώστες σας, θα ήθελα να θίξω ένα θέμα που νομίζω ότι δεν πρέπει να «περάσει» αβασάνιστα. Πρόκειται για το θέμα της στράτευσης στα 18 χρόνια.
Ισως να είναι εθνική ανάγκη η στράτευση στην ηλικία αυτή, αλλά πέραν των αριθμών, υπάρχουν και οι εναλλακτικές απόψεις και λύσεις και όχι μόνον η λέξη «υποχρεωτική» (στα 18). Οι αποφάσεις χωρίς ευρείες διαβουλεύσεις και συζητήσεις, δεν οδηγούν πάντα στο άριστο αποτέλεσμα.
Υπάρχουν χιλιάδες νέοι, που μόλις τελειώνουν ή θα τελειώσουν το Λύκειο και ήδη προ 2 ή και 3 ετών, τουλάχιστον, προετοιμάζονται για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, με κάποιους στόχους. Ξαφνικά, έρχεται η πολιτεία μπροστά τους και «υποχρεωτικά», αμέσως μετά το λύκειο, στράτευση… Φυσικά και προέχει το εθνικό καθήκον, αλλά για τη μερίδα αυτών των νέων δεν μπορεί να γίνουν κάποιες μικρές «διορθωτικές» κινήσεις; Π.χ. αυτοί οι άνθρωποι να πάνε στρατιώτες στα 19 (ή και στα 20), αφού δώσουν εξετάσεις και εάν πετύχουν σε κάποια σχολή, να εγγραφούν και στη συνέχεια να κάνουν το εθνικό χρέος, όπως ακριβώς γίνεται, νομίζω, και στην Κύπρο, που αναφέρθηκε ως παράδειγμα. Εάν δεν πετύχουν, ομοίως, να κάνουν το καθήκον τους προς την πατρίδα.
Είναι κρίμα να ληφθούν βιαστικές και «οριζόντιες» αποφάσεις για νέους ανθρώπους που θα χαράξουν τη μελλοντική ζωή τους και τους στόχους τους, χωρίς να έχουν έστω μία ευκαιρία, μόλις τελειώσουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Για να μπορούν να πάνε και αυτοί με την «ψυχή» τους να κάνουν τη θητεία και το καθήκον τους, όπως και εμείς οι μεγαλύτεροι πριν από πολλά χρόνια.
Πηγή: kathimerini.gr
