Πολλοί καθηγητές Πανεπιστημίων,που διδάσκουν μαθήματα σχετικά με τον χώρο,υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος τείνει να χάνει την περιφερειακή του όραση όταν περπατάει σ’ έναν καλά βιωμένο χώρο. Με πιο απλά λόγια , όταν έναν χώρο τον ζεις κάθε μέρα, τείνεις να μην δίνεις σημασία σε λεπτομέρειες που υπό άλλες συνθήκες θα έδινες. Η παραπάνω φράση λοιπόν, μου ήρθε σήμερα στο μυαλό καθώς περπατούσα στην οδό Δήμητρας με κατεύθυνση προς την Βενιζέλου. Σε μια εσοχή του πεζοδρομίου που βρίσκεται δεξιά υπάρχει μια μαρμάρινη στήλη με μια επιγραφή γραμμένη στα αρχαία ελληνικά.
Πρόκειται για το ακριβές αντίγραφο της μαρμάρινης στήλης που είχε βρεθεί ακριβώς σ’ αυτό το σημείο και μάλιστα όρθια το 1955 και ήταν αφιερωμένη στον θεό Ποσειδώνα! Η επιγραφή, «Ποτείδωνι Κρανναίωι Πυλαίωι», είναι γραμμένη σε αχαϊκό-αιολική διαλεκτό και μάλλον μας δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη μια βρύσης στο σημείο (κρήνη) και μιας πύλης των τειχών που βρίσκονται ακριβώς από πάνω!
Αυτή η πόλη έχει καλά κρυμμένα μυστικά! Βγες μια βόλτα και γίνε τουρίστας στην πόλη που μεγάλωσες! Το αίσθημα της ανακάλυψης είναι μοναδικό!
